mgr Anna Szczepanowska
Jak wygląda wsparcie psychologiczno-pedagogiczne w naszej szkole?
W Leonardo da Vinci ogromne znaczenie ma dla nas to, jak czują się w szkole nasi uczniowie. Chcemy mieć pewność, że środowisko szkolne odbierają jako bezpieczne, a sami mają poczucie bycia zauważonym i wysłuchanym. Wierzymy, że przyjazna atmosfera i wzajemna życzliwość jest punktem wyjścia dla indywidualnego rozwoju każdego z uczniów.
Żaden młody człowiek nie rozwija się poza środowiskiem społecznym, to tu szuka aprobaty, czasami wsparcia dla swoich działań. Staramy się więc aby relacje zarówno między uczniami, jak i uczniami a nauczycielami oparte były na szacunku i wzajemnym zaufaniu.
Nie boimy się także podejmować dyskusji na trudne tematy, problemy staramy się rozwiązywać na bieżąco, angażując w to społeczność szkolną. Ze względu na kameralny charakter szkoły szybko docierają do nas uczniowskie rozterki, konflikty, potrzeby.
Ponadto kluczem do podniesienia zadowolenia płynącego z przynależności do grupy, klasy czy szkoły jest poczucie wpływu na sytuację, w której się znaleźliśmy. Współtworząc bierzemy odpowiedzialność za efekty naszych działań, odpowiedzialność zaś jeszcze bardziej angażuje. W ten sposób rozwijamy wśród naszych uczniów postawy proaktywne wobec tego, co się wokół nich dzieje zarówno w bliższym, jak dalszym otoczeniu.
Kompetencje społeczne takie jak: skuteczne porozumiewanie się, umiejętność pracy w grupie, bycie otwartym na innych i ich różnorodność, odnoszenie się z szacunkiem i bez uprzedzeń do osób, które napotykamy czy umiejętność rozwiązywania konfliktów są to umiejętności systematycznie ćwiczone i weryfikowane w codzienności szkolnej.
Staramy się wychodzić naprzeciw autentycznym potrzebom i problemom, z którymi przyszło się mierzyć młodemu pokoleniu w tak wielowymiarowej, niejednokrotnie trudnej rzeczywistości. Szkoła powinna być platformą do wymiany myśli, bowiem tylko nazwane i przedyskutowane problemy zyskują szansę na zbliżenie się do ich rozwiązania. W programie wychowawczo-profilaktycznym szkoły znajdują się wytyczne co do działań i treści w obszarze psycho-edukacyjnym. Program ten tworzony jest tak, aby odzwierciedlał on realne potrzeby osób tworzących społeczność szkolną. Swoje uwagi i sugestie mogą zgłaszać zarówno wychowawcy i nauczyciele, jak i uczniowie oraz ich rodzice.
Wśród problematyki proponowanej w programie znajdują się takie treści jak:
- budowanie pozytywnych relacji w grupie, komunikowanie się bez przemocy;
- wyznaczanie celów krótko i długo falowych; szukanie pozytywnych wzorców;
- wzmacnianie poczucia sprawczości i wiary w siebie;
- praca nad motywacją i dążeniem do samorozwoju;
- wzmacnianie kreatywności i innowacyjności;
- profilaktyka uzależnień wśród młodych, w tym problem uzależnień od gier/smartfona/mediów społecznościowych;
- kształtowanie zdrowych nawyków, dbałość zarówno o zdrowie fizyczne, jak i psychiczne (techniki relaksacji, mindfulness);
- problem depresji i zachowań lękowych wśród młodych osób;
- kształtowanie świadomości ekologicznej w obliczu zmian klimatu;
- edukacja globalna – kształtowanie postawy odpowiedzialnego konsumenta dóbr;
- kształtowanie postaw prospołecznych
oraz wiele innych.
Treści te realizowane są systematycznie w codziennej praktyce szkolnej. Pewne punkty mogą stanowić element składowy realizowany w materiale lekcji na różnych przedmiotach np. język polski, historia, przyroda, geografia, a także są im poświęcane odrębne godziny w postaci:
- godzin wychowawczych prowadzonych przez wychowawców i pedagoga szkolnego;
- warsztatów i zajęć psycho-edukacyjnych prowadzonych przez pedagoga szkolnego;
- spotkań z ciekawymi ludźmi, będącymi pozytywnymi wzorcami dla młodego pokolenia, bądź mogącymi dać inspirację do własnych działań i poszukiwań.
Kilka słów o sobie
Urodzona Wrocławianka, choć aktualnie ciesząca się życiem poza zgiełkiem miasta. Jestem absolwentką pedagogiki na Uniwersytecie Wrocławskim. Po ukończeniu resocjalizacji moje zainteresowania skupiły się głównie na profilaktyce i szukaniu alternatywnych, pozytywnych wzorców dla zbuntowanej młodzieży, stąd moje uczestnictwo w szeregu kursów socjoterapeutycznych i profilaktyczno-edukacyjnych.
To, co niewiarygodnie wzbogaciło moje spojrzenie na siebie, wyzwania zawodowe i osobiste była możliwość zamieszkania i pracy poza Polską, w Stanach Zjednoczonych i Walii. Niestety, poza podstawowymi zwrotami grzecznościowymi, nie udało mi się nauczyć języka walijskiego, jednak zdobyłam kwalifikacje nauczania języka angielskiego, a także odbyłam kursy m.in. mediacji społecznych, które są częstą praktyką w Stanach Zjednoczonych, w przypadku spraw młodych osób łamiących prawo.
Bycie mamą zainspirowało mnie do ukończenia studiów podyplomowych z zakresu edukacji wczesnoszkolnej, natomiast doświadczenie zdobyte w szkołach w Stanach i na Wyspach Brytyjskich otworzyło mnie na edukację wielokulturową, stąd też praca w szkołach międzynarodowych już po powrocie do kraju. Od kilku lat mam ogromną przyjemność być częścią zespołu nauczycieli i społeczności Leonardo da Vinci NSP, gdzie z dużym powodzeniem tworzymy dla naszych uczniów przyjazne i stymulujące do wzrostu i rozwoju środowisko. Jako nauczyciel języka angielskiego jestem zwolennikiem wykorzystywania autentycznych materiałów wzbogacających nabywane kompetencje językowe, przybliżając w ten sposób naturalne użycie języka.
Jako pedagog szkolny czuwam nad wzmacnianiem kompetencji społecznych i budowaniem w młodych osobach wiary w swój wpływ na to, co dzieje się wokół w środowisku bliższym i dalszym. Jako mama dwóch nastoletnich chłopców cały czas ćwiczę strategie negocjacyjne i minimalizowania strat. W wolnym czasie zanurzam się w muzykę, słucham podcastów mądrych osób i biegam w towarzystwie mojego kochanego psa. Uwielbiam górskie wędrówki.